حمد جان؛ در روز های اخیرخبر هایی مبنی بر زنده بودن و اسارت تان در بند دژخیمان صهیونیستی؛ قلوب مستضعفین جهان را مجددا به تپش انداخته...گویی که ندایی از جبراییل آسمانی نجوای امید به رجعتتان داده، به بازگشت کسی که شاید داروی درمان بسیاری از نسیان های این روز هایمان باشد...
در سال هایی که گرد مرگ بر بسیاری از دل ها پاشیده شده، رجعت شاهدی از جنس شهدا، صیغلی میتواند باشد بر این قلوب خسته...
این بار نه تابوت هایی شهید از فرزندان غریب متوسلیان، که بازگشت مردی از مردان اصحاب کهف، بعد از سال ها دوری از وطن، میتواند بند های اسارت را از چنگال نفوس اماره ای این دیار بگشاید.
حاج احمد!
میدانی 30 سال است همت هایی از جنس ابوحامد های افغانی ، احمد فیاض های حزب الله لبنانی، العامری های بدری عراق، حوثی های یمنی، سلمان های بحرینی، نمرهای قطیفی عربستان و زکزاکی های مظلوم آفریقا، منتظر بازگشت تان هستند؟! آن ها منتظرشنیدن رمز عملیاتی هستند که سال ها پیش وعده ی آن را دادید. فراموش نمیکنیم زمانی که عربده های مستانه ی اسراییل در اشغال خاک لبنان را شنیدید، به عده ای از حضرات سیاسی آن روز ها گفتید؛ "ما با اسراییل وارد جنگ خواهیم شد، و عملیاتمان را علیه آنان شروع خواهیم کرد. هرکس با ماست بسم الله، هر کس با ما نیست خداحافظ..."
بیا که آهنگران آن روز ها از بس برای لشگریانت خواند؛ "ای لشگر صاحب زمان آماده باش آماده باش...
برای مطالعه ادامه بر روی ادامه مطلب مراجعه کنید